وصیت نامه داریوش بزرگ

اینک که من از دنیا میروم بیست وپنج کشور جزو امپراتوری ایرانمیباشد ودر تمام این کشورها پول ایران رواج دارد.و ایرانیان در آن کشورها دارای احترام میباشند و مردم کشور هانیز دارای احترام هستندجانشین من خشایارشا باید مثل من در حفظ این کشورها بکوشد وراهنگهداری این کشورها این است که در امور داخلی آنها دخالت نکند و مذهب و شعائرآنها رامحترم بشمارداکنون که من از دنیا می روم تو دوازده کرور در زردرخزانهسلطنتی داری و این زر یکی از ارکان قدرت تو میباشد. زیرا قدرت یک پادشاه فقطدر شمشیر نیست بلکه به ثروت نیز هست البته به خاطر داشته باش که تو باید بهاین ذخیره ها یبافزایی نه که از آن بکاهی.من نمیگویم که از آن برداشت نکنی زیرا قاعده این زر این استکه هنگام ضرورت از آن برداشت کنند. اما در اولین فرصت آنچه را که برداشتی بهخزانه برگردان. مادرت آتوسا بر من حق دارد پس پیوسته وسایل رضایت خاطرش رافراهم کن.ده سال است که من مشغول ساختن انبار های غله در نقاط مختلفکشور هستم و من روش ساختن این انبارها که از سنگساخته میشود به شکل استوانهاست , در مصر آموختم.چون انبار ها پیوسته تخلیه میشود حشرات در آن بوجود نمی آیندو غله در این انبارها سالها می ماند. بدون اینکه فاسد شوند. وتوباید بعد ازمن به ساختن انبار های غله ادامه دهی تا اینکه همواره آذوقه دو یا سه سالکشور در انبارها موجود باشد و هر سال بعد از اینکه غله جدید بدست آمد از غلهموجود در انبارها برای تامین کسری خواربار استفاده کن و غله جدید را بعد ازاینکه بو جاری شد به انبار منتقل نما. بدین ترتیب تو هرگز برای آذوقه در اینمملکت دغدغه نخواهی داشت ولو دو یا سه سال پیاپی خشکسالی شود.هرگز دوستان وندیمان خود را به کارهای مملکتی نگمار برای آنانهمان مزیت دوست بودن با تو کافیست.چون اگر دوستان و ندیمان خود را به کارهایمملکتی بگماری و آن به مردم ظلم بنمایند و استقاده نا مشروع کنند نخواهیتوانست آنهارا مجازات کنی چون با تو دوست هستند وتو ناچاری رعایت دوستینمایی.کانالی که من میحواستم بین شط نیل و دریای سرخ بوجود بیاورمهنوز به اتمام نرسیده و تمام کردن این کانال از نظر بازرگانی و جنگی خیلیاهمیت دارد و تو باید آن کانال را باتمام برسانی و عوارض عبور کشتی ها از آنکانال نباید آنقدر سنگین باشد که ناخدایان کشتی ها ترجیح بدهند که از آن عبورنکنند.اکنون من سپاهی به طرف مصر فرستادم تا اینکه در این قلمروایران , نظم وامنیت برقرار کند. ولی فرصت نکردم سپاهی به یونان بفرستم و توباید این کار را به انجام برسانی. با یک ارتش نیرومند به یونان خمله کن و بهیونانیان بفهمان که پادشاه ایران قادر است مرتکبین فجایع را تنبیه کند.توصیه میکنم هرگز دروغگو و متملق را به خود راه نده. چونهردوی آنها آفت سلطنت هستند و بدون ترحم دروغگو را از خود دور کن.افسران و سربازان ارتش را راضی نگهدار و با آنها بدرفتارینکن.اگر بد رفتاری کنی آنها نخواهند توانست معامله متقابل کنند. اما در میدانجنگ تلافی خواهند کرد. ولوبه قیمت کشته شدن جان خودشان باشدو تلافی آنهااینطور خواهد بود که دست روی دست می گذارند وتسلیم می شوند تا اینکه وسیلهشکست خوردن تو را فراهم نمایند.امر آموزش را که من شروع کردم ادامه بده و بگذار اتباع توبتوانند بخوانند و بنویسندتا اینکه فهم و عقل آنها بیشتر شود وهر قدر که فهمآنها زیادتر شود تو بهتر میتوانی سلطنت کنی. همواره حامی کیش یزدان پرست باشولی هیچ قومی را مجبور نکن که از کیش تو پیروی کنند و پیوسته به خاطر داشتهباش که هر کس باید آزاد باشدکه از هر کیشی که میل دارد پیروی کند.بعد از اینکه من زندگی را بدرود گفتم. بدن من را بشوی و آنگاهکفنی را خود فراهم کردم برمن بپیچان ودر تابوت سنگی قرار بده ودر قبر بگذار. اما قبرم را که موجوداست مسدود نکن تا هر زمان که متوانی وارد قبر شوی وتابوت سنگی مرا در آنجا ببینی و بفهمی. من که پدر تو و پادشاهی مقتدر بودم وبر بیست و پنج کشور سلطنت می کردم ,مردم و تو نیز مثل من خواهی مرد زیراسرنوشت آدمی این است که بمیرد.خواه پادشاه بیست وپنج کشور باشد و یا یک خار کن. اگر تو هرزمان که فرصت بدست می آوری وارد قبر شوی و تابوت را ببینی.زنهار , زنهار. هرگز هم مدعی و هم قاضی نشو اگر از کسی ادعاییداری موافقت کن که یک قاضی بیطرف آن ادعا را مورد رسیدگی قرار بدهد و رایصادر نماید. زیرا کسی که مدعی است اگر قاضی هم باشد ظلم خواهد کرد.هرگز از آباد کردن دست بر ندار , زیرا اگر دست از آباد کردنبرداری کشور تو رو به ویرانی خواهد گذاشت.در آباد کردن , حفر قنات و احداثجاده و شهر سازی را در درجه اول اهمیت قرار بده.عفو وسخاوت را قراموش نکن وبدان که عفو فقط موقعی باید بکاربیفتد که کسی نسبت به تو خطائی کرده باشد واگر به دیگری خطائی کرده باشد و توخطا را عفو کنی ظلم کرده ای.بیش از این چیزی نمی گویم و این اظهارات را با کسانی که غیراز تو در این جا حاضرند کردم تا اینکه بدانند قبل از مرگ من توصیه ها را کردهام و اینک بروید و مرا تنها بگذارید زیرا احساس می کنم مرگم نزدیک شدهاست.